مبارک روز بود امروز، یارا


که دیدار تو روزی گشت ما را

من آن دوزخ دلم، یارب، که دیدم


به چشم خود بهشت آشکارا

نه مهرست این، که داغ دولتست این


که بر دل بر ز دست این بی نوا را

ز یک نا گه چه گنج دولتست این؟


که در دست اوفتاد این بی نوا را

درین حالت که من روی تو دیدم


عنایت هاست با حالم خدا را

هم آه آتشینم کارگر بود


که شد نرم آن دل چون سنگ خارا

مرا تشریف یک پرسیدنت به


ز تخت کیقباد و تاج دارا

بکش زود اوحدی را، پس جدا شو


که بی رویت نمی خواهد بقا را